Tianancogdziekiedy?

Ciekawość przezwyciężyła obawy - postanowiłem w końcu sprawdzić jak to jest cenzurą w chińskim Google'u. Królikiem doświadczalnym był rzecz jasna plac Tiananmen.
Pod adresem google.com automatycznie uruchomił mi się polskojęzyczny Google i z nim nie ma problemów. Pierwsze wyniki informują o masakrze (choć to akurat linki do blokowanych Wikipedii, angielskiej i polskiej), kilka następnych też. Przy wyszukiwaniu grafiki dostajemy zdjęcia czołgów i ofiar.

Google.cn - chiński - zaś... no, nie wiem o czym były pierwsze wyniki (ani kolejne) bo wszystko było po chińsku. Ale przy wyszukiwaniu grafik otrzymujemy widokówki z placu, obrazki bramy Tiananmen z portretem Mao a nawet grupkę uśmiechniętych dzieci (sic!).
Zaraz potem szkoła straciła połączenie z internetem. Przypadek?

Pewnie tak ale przyznam, że na początku się przestraszyłem.

Jeśli chodzi o Chińczyków to mam przykłady z dwóch krańców skali.
Jedna z nauczycielek, Susan (chińskiego imienia nie pomnę) rozmawiała ze mną kiedyś o Polsce. Jak to byliśmy socjalistycznym krajem i jak wszystko się zmieniło w 1989 i jak ludzie tutaj mieli nadzieję, że Chiny zmienią się w ten sam sposób ale...
I tu wspomniała o wydarzeniach na Tiananmen ale dyskusja właściwie skończyła się na tym "ale".
Drugi koniec skali znam z relacji Madsa. Po wycieczce do Makau (które podobnie jak Hong Kong* jeszcze przez czterdzieści lat rządzić się będzie trochę odmiennymi prawami) uczniowie Madsa przeglądali jego zdjęcia stamtąd. Na jednym był protest - wystawa zdjęć z masakry
i jakieś postulaty po chińsku. Widząc to 14-letni uczeń Madsa powiedział mu, by "nie wierzył w to bo to wszystko propaganda. To się nigdy nie wydarzyło."

*- ponoć w Hong Kongu ludzie upamiętniają rocznicę gromadząc się zbiorowo na ulicach ze świeczkami.